१. धनुर्वेद
शस्त्रास्त्रे आणि युद्ध, रथ, घोडदळ, व्यूहरचना यांविषयीचे एकत्रित ज्ञान ज्या ठिकाणी मिळते, त्याला धनुर्विद्या असे म्हणतात.
१ अ. धनुर्वेदाच्या आचार्यांमध्ये परशुरामांचे स्थान महत्त्वाचे आहे.
१ आ. धनुर्वेदाचे चतुष्पाद : मुक्त, अमुक्त, मुक्तामुक्त आणि मंत्रमुक्त
१ इ. धनुर्वेदाची उपांगे : शब्द, स्पर्श, रूप, गंध, रस, दूर, चल, अदर्शन, पृष्ठ, स्थित, स्थिर, भ्रमण, प्रतिबिंब आणि लक्ष्यवेध.
२. युद्धाचे प्रकार
३. अस्त्रांचे प्रकार
४. आयुधे
४ अ. धनुष्य
४ अ १. धनुष्याचे प्रकार
अ. शार्ङ्ग : तीन ठिकाणी वाकलेले धनुष्य
आ. वैणव : इंद्रधनुष्यासारखे झुकलेले धनुष्य
इ. शस्त्र : एक वितस्ति (१२ बोटांच्या रुंदीएवढे अंतर, म्हणजेच १ वीत.) प्रमाणाच्या बाणांना फेकणारे, दोन हात लांब धनुष्य
ई. चाप : दोन चाप लावलेले धनुष्य
उ. दैविक, मानव आणि निकृष्ट : साडेपाच हात लांब धनुष्य दैविक, चार हातांचे धनुष्य मानव आणि साडेतीन हातांचे धनुष्य निकृष्ट मानतात.
ऊ. विविध धातूंपासून बनवलेली धनुष्ये : लोह, रजत, तांबे, काष्ठ
ए. धनुष्याची प्रत्यंचा : धनुष्याची प्रत्यंचा रेशमाने वेढलेली असते आणि ती हरीण, म्हैस किंवा गायी यांच्या स्नायूंपासून वा गवतापासून बनवली जाते. या प्रत्यंचेला केव्हाही गाठ पडणे योग्य नसते.
४ आ. बाण
४ आ १. बाणाचे प्रकार
अ. स्त्री : टोकाकडील भाग जाड आणि पसरट असतो. फार लांबचा पल्ला गाठू शकतो.
आ. पुरुष : पृष्ठभाग जाड असतो. दृढ लक्ष्यभेद करतो.
इ. नपुंसक : एकसारखा असतो. साधा लक्ष्यभेद केला जातो.
ई. मुठींच्या संख्येवरून पडलेले प्रकार : १२ मुठींचा बाण ज्येष्ठ, ११ मुठींचा बाणाला मध्यम, तर १० मुठींच्या बाणाला निकृष्ट समजतात.
उ. नाराच : जे बाण लोहापासून बनवतात, त्यांना नाराच म्हणतात.
ऊ. वैतस्तिक आणि नालीक : जवळच्या युद्धात वापरल्या जाणार्‍या बाणांना वैतस्तिक म्हणतात. पुष्कळ दूर किंवा उंच असलेले लक्ष्य साधण्यासाठी
वापरल्या जाणार्‍या बाणांना नालीक म्हणतात.
ए. खग : यामध्ये अग्निचूर्ण वा दारूगोळा भरलेला असतो. तो वार्‍यावर विशिष्ट पद्धतीने फेकल्यास पुन्हा परत येतो.
४ आ २. लक्ष्याचे प्रकार : स्थिर, चल, चलाचल आणि द्वयचल
४ इ. चक्र
सुदर्शनचक्र हे सौरशक्तीवर चालणारे असे चक्र होते, जे लक्ष्यभेद करून चालवणार्‍याकडे परत येत असे.
४ इ १. चक्राचे उपयोग : छेदन, भेदन, पतन, भ्रमण, शयन, विकर्तन आणि कर्तन
४ ई. कुन्त : कुन्त म्हणजेच भाला. याचा दंड काष्ठापासून, तर टोक हे धातूपासून बनवलेले असते.
४ उ. खड्ग : अग्रपृथु, मूलपृथु, संक्षिप्तमध्य आणि समकाय
४ ऊ. छुरिका : छुरिका म्हणजे सुरी. हिला असिपुत्री असेही म्हणतात.
४ ए. गदा : मृद्गर, स्थूण, परिघ इत्यादी प्रकार मानले जातात.
४ ऐ. इतर आयुधे : परशू, तोमर, पाश, वज्र
५. नियुद्ध
६. व्यूहरचना
७. दिव्यास्त्रे
७ अ. दैविक : आकाशस्थ विद्युल्लतेचा वापर करून जी शक्ती बनवतात, तिला दैविक असे म्हणतात.
७ आ. मायायुद्ध : भुशुण्डी, नातीक इत्यादी आग्नेयास्त्रांनी केलेल्या युद्धास मायायुद्ध म्हणतात.
७ इ. यंत्रमुक्त आणि मंत्रमुक्त आयुधे : चतुर्विध आयुधांमध्ये यंत्रमुक्त आणि मंत्रमुक्त आयुधांची गणना धनुर्वेदाच्या चौथ्या पादात केलेली दिसते.
७ ई. अग्नीचूर्ण, म्हणजे दारूगोळ्याचा वापर पूर्वीपासून होत आलेला आहे.
७ उ. दिव्य अस्त्रे मिळवतांना घ्यावयाची काळजी : ही अस्त्रे मंत्र म्हणून ती समोरच्या शत्रूवर सोडावयाची असतात. यासाठी मंत्रसिद्धी आवश्यक असते. अतिशय ज्ञानी आणि तपःपूत अशा गुरूंकडून त्या मंत्राची, तसेच त्या अस्त्रप्रयोगाची यथासांग दीक्षा घ्यावी लागते.