हे हिंदुसुता, घे तूभरारी, पेटव हृदयात तुझ्या मशाल। छत्रपती संभाजीच्या स्वाभिमानी बलिदानाची ।। १ ।।
छत्रपतींच्या रक्ताच्या थेंबाथेंबातून फुटले गवताला भाले । उसळूनी अग्नीकल्लोळ अवघे इंच इंच पेटले ।। २ ।।
आला जो औरंग्या तुडवण्या या मातीतील हिंदुत्वाला । त्याच नराधमाला क्षात्रविरांनी इथे गाडले ।। ३ ।।
धर्मद्वेष्ट्यांनी मांडिला तोच उच्छाद, आली पुन्हा तीच वेळ । झाले अवमानित राष्ट्र आणि धर्म सर्व काळ ।। ४ ।।
म्हणून हो पुन्हा तू संभाजीसारिखा भवानीचा भुत्या । स्वधर्म अन् स्वराज्य रक्षण्या, आशीर्वाद घे रणचंडिकेचा ।। ५ ।।
घे तू आण, करशील भस्मसात । माजलेल्या या अनाचार अन् अधर्माला ।। ६ ।।
घे हिंदुसुता, घे तूभरारी, पेटव हृदयात तुझ्या मशाल। छत्रपती संभाजीच्या स्वाभिमानी बलिदानाची ।। ७ ।। |
– कु. वसुधा कुलकर्णी, पुणे (फाल्गुन कृ. एकादशी, कलियुग वर्ष ५११२(३०.३.२०११)