Manache Shlok – 61 to 80

ubha kalpavruksha talii dukh vaahe।
taya antari sarvada techi aahe॥
janii sajjanii vaad haa vadhavaa।
pudhe maagta shok jiivii dharavaa ॥61॥

उभा कल्पवृक्षातळीं दु:ख वाहे।
तया अंतरीं सर्वदा तेचि आहे॥
जनी सज्जनी वाद हा वाढवावा।
पुढें मागता शोक जीवीं धरावा॥६१॥

nija dhyaas to sarva tuutoni gela।
bale antarii shok santaap thela॥
sukhaanand anand bhede budaala।
manii nishchyo sarv khede udaala ॥62॥

निजध्यास तो सर्व तुटोनि गेला।
बळें अंतरीं शोक संताप ठेला॥
सुखानंद आनंद भेदें बुडाला।
मना निश्चयो सर्व खेदे उडाला॥६२॥

ghari kaamdhenu pudhe taak maage।
haribodh saandoni vevaad laage॥
karii saar chintamanii kachkhande।
taya maagta det aahe udande ॥63॥

घरी कामधेनू पुढें ताक मागें।
हरीबोध सांडोनि वेवाद लागे॥
करी सार चिंतामणी काचखंडे।
तया मागतां देत आहे उदंडे॥६३॥

atii moodh tya dhruda buddhi asena।
atii kaam tyaa raam chittii vasena॥
atii lobh tya kshobh hoyiil jaana।
atii viishayii sarvada dainyavaana ॥64॥

अती मूढ त्या दृढ बुद्धि असेना।
अती काम त्या राम चित्ती वसेना॥
अती लोभ त्या क्षोभ होइल जाणा।
अती वीषयी सर्वदा दैन्यवाणा॥६४॥

nako dainya vaane jine bhaktiuune।
atii moorkh tyaa sarvadaa dukh doone॥
dharii re mana adare preeti raamii।
nako vaasna hemdhaamii viraamii ॥65॥

नको दैन्यवाणें जिणे भक्तिऊणे।
अती मुर्ख त्या सर्वदा दु:ख दूणे॥
धरीं रे मना आदरें प्रीति रामी।
नको वासना हेमधामीं विरामीं॥६५॥

navhe saar sansaar haa ghor aahe
mana sajjana satya shodhuuni paahe ॥
janii viish khaata pudhe sukh kaiche
karii re mana dhyaan ya raghavache॥66॥

नव्हे सार संसार हा घोर आहे।
मना सज्जना सत्य शोधुनि पाहे॥
जनीं वीष खातां पुढे सूख कैचे।
करीं रे मना ध्यान या राघवाचें॥६६॥

ghanashyaam haa raam laavanya roopii।
mahaa dheer gambhiir poorn prataapii॥
karii sankatii sevakaancha kudaava।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥67॥

घनश्याम हा राम लावण्यरुपी।
महाधीर गंभीर पूर्णप्रतापी॥
करी संकटीं सेवकांचा कुडावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥६७॥

bale aagla raam kodandadhaarii।
mahakaal vikraal tohii tharaarii॥
pudhe maanavaa kinkara kon keva।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥68॥

बळें आगळा राम कोदंडधारी।
महाकाळ विक्राळ तोही थरारी॥
पुढे मानवा किंकरा कोण केवा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥६८॥

sukhaanand kaarii nivaarii bhayaate।
janii bhaktibhaave bhajaave tayaate॥
viveke tyajavaa anaachaar heva।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥69॥

सुखानंदकारी निवारी भयातें।
जनीं भक्तिभावे भजावे तयातें॥
विवेके त्यजावा अनाचार हेवा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥६९॥

sada raam naame vadaa poorn kaame।
kada baadhijenaa pada nitya neme
madalasya haa sarv sodonidyaavaa।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥70॥

सदा रामनामे वदा पुर्णकामें।
कदा बाधिजेना ऽऽ पदा नित्य नेमें॥
मदालस्य हा सर्व सोडोनि द्यावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७०॥

jayaacheni ninaame mahadosh jaatii।
jayaacheni ninaame gatii paavijetii॥
jayaacheni ninaame ghade punya theva।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥71॥

जयाचेनि नामें महादोष जाती।
जयाचेनि नामें गती पाविजेती॥
जयाचेनि नामें घडे पुण्यठेवा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७१॥

na veche kada granthchii arth kaahii।
mukhe naam uchharitaa kasht naahii॥
maha ghor sansaar shatru jinaava।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥72॥

न वेचे कदा ग्रंथचि अर्थ काही।
मुखे नाम उच्चारितां कष्ट नाहीं॥
महाघोर संसारशत्रु जिणावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७२॥

dehe dandaneche maha dukh aahe।
maha dukh te naam gheta na raahe॥
sadashiv chintiitase devdevaa।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥73॥

देहेदंडणेचे महादु:ख आहे।
महादु:ख तें नाम घेता न राहे॥
सदाशीव चिंतीतसे देवदेवा।
प्रभाते मनीं राम चिंतीत जावा॥७३॥

bahu taapari sankate sadhanaanchii।
vrate daan udyaapane tii dhanaachii॥
dinaachaa dayaluu manii athaavavaa।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥74॥

बहुतांपरी संकटे साधनांची।
व्रते दान उद्यापने ती धनाची॥
दिनाचा दयाळू मनी आठवावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७४॥

samastaamadhe saar saachaar aahe।
kalena tarii sarv shodhuuni paahe॥
jivaa sanshayo vauugaa to tyajaavaa।
prabhate manii raam chintiit jaava ॥75॥

समस्तामधे सार साचार आहे।
कळेना तरी सर्व शोधुन पाहे॥
जिवा संशयो वाउगा तो त्यजावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७५॥

navhe karm naa dharm naa yog naahii।
navhe bhog naa tyaag naa saang paahii॥
mhane daas vishwaas naamii dharava।
prabhaate mani raam chintiit jaava ॥76॥

नव्हे कर्म ना धर्म ना योग कांही।
नव्हे भोग ना त्याग ना सांग पाहीं॥
म्हणे दास विश्वास नामी धरावा।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा॥७६॥

karii kaam nishkaam yaa raghavaache।
karii roop swaroop sarvaa jivaanche॥
karii chand nirdwandwa gun gaata।
harikirtanii vruttivishwaas hota ॥77॥

करी काम निष्काम या राघवाचे।
करी रुप स्वरुप सर्वां जिवांचे ॥
करि छंद निर्द्वद्व हे गुण गातां।
हरीकीर्तनी वृत्तिविश्वास होतां॥७७॥

aho jya nara raamvishwaas naahii।
taya paamaraa baadhije sarv kaahii॥
maharaaj to swami kaivalyadaata।
vruthaa vaahane dehsansaar chintaa ॥78॥

अहो ज्या नरा रामविश्वास नाहीं।
तया पामरा बाधिजे सर्व कांही॥
महाराज तो स्वामि कैवल्यदाता।
वृथा वाहणें देहसंसारचिंता॥७८॥

manaa pavanaa bhavanaa raghavaachii।
dhari antarii sodi chintaa bhavaachii॥
bhavaachii jivaa manaava bhooli thelii।
nase vastuchii dharanaa vyartha gelii ॥79॥

मना पावना भावना राघवाची।
धरी अंतरीं सोडिं चिंता भवाची॥
भवाची जिवा मानवा भूलि ठेली।
नसे वस्तुचि धारणा व्यर्थ गेली॥७९॥

dhara shreevara tyaa haara antaraate।
tara dustara tyaa para sagaraate॥
sara visaraa tyaa bharaa durbharaate।
kara niikaraa tyaa kharaa mastraate ॥80॥

धरा श्रीवरा त्या हरा अंतराते।
तरा दुस्तरा त्या परा सागराते॥
सरा वीसरा त्या भरा दुर्भराते।
करा नीकरा त्या खरा मत्सराते॥८०॥