mana mastare naam sandu nako ho।
atii adare haa nijadhyaas raaho॥
samastaamadhe naam he saar aahe।
dujii toolnaa toolitaahii na saahe॥81॥
|
मना मत्सरे नाम सांडूं नको हो।
अती आदरे हा निजध्यास राहो॥
समस्तांमधे नाम हे सार आहे।
दुजी तूळणा तूळितांही न साहे॥८१॥
|
bahu naam yaa raamnaamii tulenaa।
abhaagyaa nara pamaraa hay kalenaa॥
vishaa aushadhaa ghetle parvateeshe
jiva manava kinkara kon poose ॥82॥
|
बहु नाम या रामनामी तुळेना।
अभाग्या नरा पामरा हे कळेंना॥
विषा औषधा घेतले पार्वतीशे।
जिवा मानवा किंकरा कोण पुसे॥८२॥
|
jene jaalilaa kaam to raam dhyaato।
umesii atii aadare gun gaato॥
bahu gnyaan vairagya samarthya jethe।
parii antarii naamvishwaas tethe ॥83॥
|
जेणे जाळिला काम तो राम ध्यातो।
उमेसी अती आदरें गूण गातो॥
बहु ज्ञान वैराग्य सामर्थ्य जेथें।
परी अंतरी नामविश्वास तेथें॥८३॥
|
vithone shirii vahilaa devraanaa।
taya antarii dhyaas re tyaasi nenaa॥
nivaalaa swaye taapasii chandramaulii।
jiva sodavii raam haa antakaalii ॥84॥
|
विठोने शिरी वाहिला देवराणा।
तया अंतरी ध्यास रे त्यासि नेणा॥
निवाला स्वये तापसी चंद्रमौळी।
जिवा सोडवी राम हा अंतकाळीं॥८४॥
|
bhaja raam vishraam yogeshwaraancha।
japuu nemilaa nem gauriiharaachaa॥
swaye niivavii tapsii chandramaulii।
tumha sodavii raam haa antakaalii ॥85॥
|
भजा राम विश्राम योगेश्वरांचा।
जपू नेमिला नेम गौरीहराचा॥
स्वये नीववी तापसी चंद्रमौळी।
तुम्हां सोडवी राम हा अंतकाळीं॥८५॥
|
mukhii raam vishraam tethechi aahe।
sadanand anand sevoni raahe॥
tayaveen to sheen sandehkaarii।
nijdhaam he naam shokaapahaarii ॥86॥
|
मुखी राम विश्राम तेथेचि आहे।
सदानंद आनंद सेवोनि आहे॥
तयावीण तो शीण संदेहकारी।
निजधाम हे नाम शोकापहारी॥८६॥
|
mukhii raam tyaa kaam badhuu shakena।
gune ishta dhaarishta tyaache chukena॥
haribhakt to shakt kamaas bhaarii।
jagii dhnya to marutii bramhachaarii ॥87॥
|
मुखी राम त्या काम बाधुं शकेना।
गुणे इष्ट धारिष्ट त्याचे चुकेना॥
हरीभक्त तो शक्त कामास भारी।
जगीं धन्य तो मारुती ब्रह्मचारी॥८७॥
|
bahu chaangle naam yaa raaghavache
atii saajire swalp sope fukaache॥
karii mool nirmool gheta bhavache
jivaa manaava hechi kaivalya saache ॥88॥
|
बहू चांगले नाम या राघवाचे।
अती साजिरे स्वल्प सोपे फुकाचे॥
करी मूळ निर्मूळ घेता भवाचे।
जिवां मानवां हेंचि कैवल्य साचें॥८८॥
|
janii bhojanii naam vaache vadaave।
atii aadare gadyaghoshe mhanave॥
harichintane ann seviit jaave ।
tari shreehari paavije to swabhaave ॥89॥
|
जनीं भोजनी नाम वाचे वदावें।
अती आदरे गद्यघोषे म्हणावे॥
हरीचिंतने अन्न सेवीत जावे।
तरी श्रीहरी पाविजेतो स्वभावें॥८९॥
|
na ye raam vaanii taya tho haanii।
janii vyartha praanii taya naam kanii॥
harinaam he vedshastrii puraanii।
bahuu aagale bolilii vyaasvaanii ॥90॥
|
न ये राम वाणी तया थोर हाणी।
जनीं व्यर्थ प्राणी तया नाम कोणी॥
हरीनाम हें वेदशास्त्रीं पुराणीं।
बहू आगळे बोलिली व्यासवाणी॥९०॥
|
nako veet manuu raghunaayakachaa।
ati aadare bolije raam vaachaa॥
na veche mukhii sapade re fukachaa।
karii ghosh tyaa janakivallabhachaa ॥91॥
|
नको वीट मानूं रघुनायकाचा।
अती आदरे बोलिजे राम वाचा॥
न वेंचे मुखी सांपडे रे फुकाचा।
करीं घोष त्या जानकीवल्लभाचा॥९१॥
|
atii adare sarvhii naamghoshe।
girikandarii jaaiche door doshe॥
harii tishthatu topala naamghoshe।
visheshe hara mansii raampiise ॥92॥
|
अती आदरें सर्वही नामघोषे।
गिरीकंदरी जाइजे दूरि दोषें॥
हरी तिष्ठतू तोषला नामघोषें।
विशेषें हरामानसीं रामपीसें॥९२॥
|
jagii pahataa dev haa annadaataa।
taya laaglii tatvataa saar chintaa॥
tyaache mukhii naam gheta fukaache।
mana saang paa re tujhe kaay veche ॥93॥
|
जगीं पाहतां देव हा अन्नदाता।
तया लागली तत्त्वता सार चिंता॥
तयाचे मुखी नाम घेता फुकाचे।
मना सांग पां रे तुझे काय वेंचे॥९३॥
|
tinhii lok jaaluu shake kop yete।
nivaala haruu to mukhe naam gheta ॥
jape aadare parvatii vishwamaata।
mhanonii mhanaa techi he naam aataa ॥94॥
|
तिन्ही लोक जाळुं शके कोप येतां।
निवाला हरु तो मुखे नाम घेतां॥
जपे आदरें पार्वती विश्वमाता।
म्हणोनी म्हणा तेंचि हे नाम आतां॥९४॥
|
ajamel paapi vade putrakaame।
taya mukti narayanaacheni naame॥
shukakarane kuntanii raam vaanii।
mukhe boltaa khyaati jaalii puraanii ॥95॥
|
अजामेळ पापी वदे पुत्रकामे।
तया मुक्ति नारायणाचेनि नामें॥
शुकाकारणे कुंटणी राम वाणी।
मुखें बोलतां ख्याति जाली पुराणीं॥९५॥
|
mahabhakt prahlaad haa daityakoolii।
jape raamnaamavalii nityakaalii॥
pitaa paaproopii taya dekhvenaa।
janii daitya to naam mukhe mhanenaa ॥96॥
|
महाभक्त प्रल्हाद हा दैत्यकूळीं।
जपे रामनामावळी नित्यकाळीं॥
पिता पापरुपी तया देखवेना।
जनी दैत्य तो नाम मुखे म्हणेना॥९६॥
|
mukhii naam naahii tayaa mukti kaichii।
ahantaagune yaatnaa te fukaachii॥
pudhe ant yeiil to dainyavaana।
mhanoni mhanaa re mhanaa devraanaa ॥97॥
|
मुखी नाम नाहीं तया मुक्ति कैंची।
अहंतागुणे यातना ते फुकाची॥
पुढे अंत येईल तो दैन्यवाणा।
म्हणोनि म्हणा रे म्हणा देवराणा॥९७॥
|
harinaam nemast pashaan taaii।
bahuu taarilee manavii dehdhaarii॥
tayaa raamnaamii sada jo vikalpii।
vadenaa kadaa jiiv to paaproopii ॥98॥
|
हरीनाम नेमस्त पाषाण तारी।
बहु तारीले मानवी देहधारी॥
तया रामनामीं सदा जो विकल्पी।
वदेना कदा जीव तो पापरूपी॥९८॥
|
jagii dhanya varanasi punyaraashii।
tayemaaji aata gatii poorvajaansii॥
mukhe raamnaamavalii nityakaalii।
jivaa hiit saange sada chandramaulii ॥99॥
|
जगीं धन्य वाराणसी पुण्यराशी।
तयेमाजि आतां गतीं पूर्वजांसी॥
मुखे रामनामावळी नित्य काळीं।
जिवा हित सांगे सदा चंद्रमौळी॥९९॥
|
yathaa saang re karm tehii ghadenaa।
ghade karm te punyagaathii padena॥
daya paahataa sarva bhootii asena।
fukaache mukhii naam tehii vasenaa ॥100॥
|
यथासांग रे कर्म तेंहि घडेना।
घडे धर्म तें पुण्य गांठी पडेना॥
दया पाहतां सर्व भुतीं असेना।
फुकाचे मुखी नाम तेंही वसेना॥१००॥
|